GPS training

Verdwalen is een van de kernkwaliteiten van Trapper. Draai hem twee keer in de rondte en hij heeft geen idee meer waar het noorden is. Laat staan welke kant hij op moet. Terug van zijn fietstocht uit Praag kocht Trapper een navi.

Een echte, alles erop en eraan. Nou ja, alles… De vermogensmeter, ingebouwd in de speciaal bij te bestellen cranks, liet Trapper voor wat het was en ook de radar die voor onverwacht verkeer uit een blinde hoek waarschuwt hoefde hij niet. Wat niet wil zeggen dat het behelpen was met het ding. Maar zoals het vaak gaat met dat digitale speelgoed, Trapper stelde een paar hoofdzaken in en deed het daar vervolgens maar mee. Ergens diep in de buik van het apparaat moesten nog 101 mogelijkheden verscholen liggen, maar veel meer handleiding dan een quickstart kreeg je er niet bij en ook het van het internet gedownloade pak papier vertelde lang niet alles. Het bekende moderne dilemma: weten dat je er veel meer mee kunt dan je doet, maar er niet toe komen dat echt uit te zoeken. Trapper belt ook vooral met zijn telefoon, wat ook al niet bedoeling schijnt te zijn. Raar is dat toch.

Voor Trappers fietsen geldt dat niet. Vorm en functie komen overeen. Die staan niet te verstoffen in het schuurtje. De Travelmaster liet zich dit jaar van zijn beste kant zien op onmogelijke bospaden in Tsjechië, de Racelite kwam regelmatig als eerste boven op de bergjes van de Eifel en het SCC03 Mountainbeest toonde zich een betrouwbare partner op onverharde afdalingen in Oostenrijk. Alles bij elkaar dik 9000 km in 2016. Uit zijn fietsen haalt Trapper wat er in zit. Alleen dat pakje elektronica op het stuur, daarmee deed Trapper dus nog geen fractie van wat er mee zou moeten kunnen.

Nooit te oud om te leren schreef Trapper zich in voor een eendags workshop 'werken met de G-1000'. En zo zat hij dan onlangs op een koude zaterdagmorgen in een zaaltje met een stuk of acht lotgenoten om onderwezen te worden in de geheimen van de moderne fietselektronica. Tegen de lunch hadden we die 101 instellingen wel nagelopen. En eerlijk is eerlijk: Klaas, onze workshopleider, wist echt alles. Zoals wel vaker als er een deskundige in de buurt is, gehoorzaamde het ding nu als een hond in een klasje op mijn bevelen. Alle schermen in een mum precies zoals ik ze hebben wilde, met Klaas in de buurt was er geen kunst aan.

's Middags stond het inladen van kaarten en routes op het programma. Dan knutsel je op Strava een traject in elkaar, download die op je laptop en dan hup, je G-1000 in. Werkte na wat oefenen als een tierelier. Lang leve meester Klaas. En nu snap ik ook waarom mijn G-1000 dat ene pontje niet zag en me soms nodeloos liet omrijden. Niks vertrouwen op techniek, doorlopend ook het gezonde verstand blijven gebruiken. Het ding heeft een kaart en kan rekenen, dat is alles. Het heeft geen idee hoe jij graag fietst. Kop erbij en bewust routes maken, dan haal je er uit wat er in zit.

Om vier uur een laatste rondje vragen ter afsluiting. Trapper durfde zijn vinger nu wel op te steken. 'Nou, ik heb nog wel eens dat als ik weg fiets, dat ik dan wel de actuele snelheid zie, maar de afgelegde weg op nul blijft. Hoe kan dat?' 'Dan ben je vergeten op start te drukken…' Stilte. Misschien komt het ooit nog goed met Trapper.

Trapper